Przed TSUE odbędą się dziś aż trzy rozprawy w polskich sprawach o sygn: C-80/21, C-81/21 i C-82/21, celem których będzie odpowiedzenie na pytania prejudycjalne Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie i ostateczne przesądzenie aspektów prawnych dotyczących:
–przedawnienia roszczeń konsumentów i daty wymagalności tychże roszczeń;
-odpowiedzenie na pytanie, czy po uznaniu za abuzywne postanowienia umownego określającego klauzulę przeliczeniową Sąd może wypełnić powstałą lukę kursem średnim NBP w myśl art. 358 k.c. (Wątpliwości sądu powstały z uwagi na fakt, że wspomniany przepis został wprowadzony do kodeksu cywilnego w styczniu 2009 r. Natomiast umowa będąca przedmiotem sporu została zawarta przez strony w lutym 2009 r. czyli, w dacie obowiązywania art. 358 k.c.)
-odpowiedzenie na pytanie czy możliwe jest stwierdzenie nieuczciwego charakteru nie całego warunku umownego, a jedynie tej jego części, przez którą warunek jest nieuczciwy, w rezultacie czego warunek ten pozostaje częściowo skuteczny oraz czy po stwierdzeniu nieuczciwego charakteru warunku umownego, bez którego umowa nie mogłaby obowiązywać, może zmodyfikować pozostałą część umowy w drodze wykładni oświadczeń woli stron, aby zapobiec nieważności umowy, która jest korzystna dla konsumenta?”
Naszej kancelarii szczególnie zależy na ostatecznym przesądzeniu kwestii przedawnienia roszczeń konsumentów z uwagi na fakt, że to właśnie ta kwestia powoduje nadal największe rozbieżności orzecznicze w Sądzie Okręgowym w Kielcach, przed którym aktualnie prowadzimy najwięcej spraw.
W doktrynie krystalizuje się pogląd zgodnie z którym bieg przedawnienia roszczeń mówiący o tym, że kluczowym momentem od którego roszczenia kredytobiorcy się przedawniają jest powzięcie wiedzy przez konsumenta na temat niedozwolonych postanowień umownych i wierzymy, że po raz kolejny TSUE podtrzyma swoje stanowisko w tym zakresie.